برای پروانه

کی بافنای تن زتوکس دورمیشود 

شمع ازگداختن همگی نورمیشود 

(حفیظ اصفهانی) 

زنهارازآن عبارت شیرین دلفریب 

گوئی که پسته ی تو سخن درشکرگرفت 

(حافظ) 

چگونه کاسه ی پرزهرمرگ رانوشند 

جماعتی که بدآموز نعمت ونازند 

(صائب تبریزی)