برای پروانه

ازآمدن بهاروازرفتن دی 

اوراق وجودما همی گرددطی 

می خورمخوراندوه که فرمودحکیم 

غمهای جهان چوزهروتریاقش می 

(خیام) 

من چه گویمکه تورانازکی طبع لطیف 

تابحدیست که آهسته دعانتوان کرد 

(حافظ) 

چاه هست وراه ودیده دی بینا وآفتاب 

تاآدمی نگاه کندپیش پای خویش 

(سعدی)