برای پروانه

دریغ آمدم زآنهمه بوستان

تهی دست رفتن سوی دوستان

بدل گفتم ازمصرقندآورند

بردوستان ارمغانی برند

مراگرتهی بودازقنددست

سخنهای شیرین ترازقندهست

نه قندی که مردم بصورت خورند

که ارباب معنی بکاغذبرند.

(سعدی)