قطره ی محال اندیش

...بیاکه قاعده ی آسمان بگردانیم...

قطره ی محال اندیش

...بیاکه قاعده ی آسمان بگردانیم...

برای پروانه

دریغ آمدم زآنهمه بوستان

تهی دست رفتن سوی دوستان

بدل گفتم ازمصرقندآورند

بردوستان ارمغانی برند

مراگرتهی بودازقنددست

سخنهای شیرین ترازقندهست

نه قندی که مردم بصورت خورند

که ارباب معنی بکاغذبرند.

(سعدی)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد